کبتر

کبتر. [ ک َ ت َ ] (اِ) بر وزن و معنی کفتر است که کبوتر باشد. (برهان ). مخفف کبوتر باشد. (فرهنگ جهانگیری ). کفتر. کوتر. (رشیدی ) :
چو چشم تذروان یکی چشمه دید
یکی جام چون چشم کبتر کشید.

فردوسی (از فرهنگ جهانگیری ).

چو سرما بود سخت لاغر شوند
به آواز برسان کبتر شوند.

فردوسی .

چو کبتر تبسی خانه کرده هر کابک
چو مار سغدی ره یافته به هر کاواک .

سوزنی .