کبر

کبر. [ ک ُ ] (ع مص ) بزرگ گردیدن . || کلان و تن دار شدن . || (اِمص ) بزرگی . (منتهی الارب ). شرف . (اقرب الموارد). || (اِ) بزرگ هر چیز. (اقرب الموارد). معظم چیزی . (منتهی الارب ).
- کبرالقوم ؛ کلان و بزرگتر قوم . و اول شخص در خویشاوندان . و نزدیکتر از خویشان به رئیس طایفه . (ناظم الاطباء). فی الحدیث : الولاء للکبر؛ یعنی الولاء للابن دون ابن الابن . (منتهی الارب ).