کبن

کبن . [ ک َ ](ع اِ) لب دلو و گفته اند آنچه از جلد که نزدیک لب دلو در نوردیده و دوخته شده است . (ز اقرب الموارد). کبن الدلو؛ لب دلو در نوردیده ٔ دوخته . (منتهی الارب ).