ترجمه مقاله

کبک گر

لغت‌نامه دهخدا

کبک گر. [ ک َ ک ِ گ َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) (مرکب از کبک + گر بمعنی کوه ). پرنده ای است که آن را به عربی دراج گویند. (برهان ). دراج . (ناظم الاطباء). پرنده یی چون کبوتر بسیار خوش گوشت . (یادداشت مؤلف ). کبک کو. کبک کوه . کرک کوه . کبک دری . رجوع به کبک کو شود.
ترجمه مقاله