کبیشلغتنامه دهخداکبیش . [ ک ُ ب َ ] (اِخ ) جایی است . (منتهی الارب ). مصغر کبش ، نام موضعی است . راعی گفت : جعلن حُبیا بالیمین و نکبت کبیشاً لورد من ضئیدة باکر.(از معجم البلدان ).