کجاران
لغتنامه دهخدا
کجاران . [ ک ُ ](اِخ ) نام شهری . (ناظم الاطباء). نام شهری است در ساحل خلیج فارس . (از فهرست شاهنامه ٔ ولف ) :
ز شهر کجاران به دریای پارس
چو گوید ز بالا و پهنای پارس
یکی شهر بدتنگ و مردم بسی
ز کوشش بدی خوردن هر کسی .
ز شهر کجاران برآمد نفیر
برفتند با نیزه و تیغ و تیر.
بنزدیک او مردم انبوه شد
ز شهر کجاران سوی کوه شد.
ز شهر کجاران به دریای پارس
چو گوید ز بالا و پهنای پارس
یکی شهر بدتنگ و مردم بسی
ز کوشش بدی خوردن هر کسی .
فردوسی .
ز شهر کجاران برآمد نفیر
برفتند با نیزه و تیغ و تیر.
فردوسی .
بنزدیک او مردم انبوه شد
ز شهر کجاران سوی کوه شد.
فردوسی .