کج بحثی
لغتنامه دهخدا
کج بحثی . [ ک َ ب َ ] (حامص مرکب ) عمل کج بحث . یاوه گویی و نامعقولی در مباحثه . (ناظم الاطباء). خطا رفتن در مباحثه و یاوه گویی . (فرهنگ فارسی معین ) :
خروشان از کجک دیدم چو فیلان را یقینم شد
که عاجز می توان کردن بکج بحثی فلاطون را.
خروشان از کجک دیدم چو فیلان را یقینم شد
که عاجز می توان کردن بکج بحثی فلاطون را.
میرزا معزفطرت .