کج طبع

کج طبع.[ ک َ طَ ] (ص مرکب ) کج مزاج . (آنندراج ). کج سرشت . کج نهاد. بد سلیقه . زشت پسند. (ناظم الاطباء) :
اشتر به شعر عرب در حالت است و طرب
گر ذوق نیست ترا کج طبع جانوری .

سعدی .

بیکار بهیمه ای و کج طبع کسی
کو فرق میان زشت و زیبا نکند.

سعدی .

بیا تا در می صافیت راز دهر بنمایم
بشرط آنکه ننمایی بکج طبعان دل کورش .

حافظ.

|| عنود. ستیزنده . (ناظم الاطباء).