کذبیلغتنامه دهخداکذبی . [ ک ُ با ] (ع اِ) دروغ . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). کَذاب . کُذبان . (از اقرب الموارد). رجوع به کذاب و کذبان شود.