کرازین

کرازین . [ ک َ ] (ع اِ) ج ِ کِرزین . بمعنی تبر یا تبر بزرگ و فی حدیث ام سلمه ما صدقت بموت النبی صلی اﷲ علیه و سلم حتی سمعت دفع الکرازین ؛ ای وقِعها فی حفرقبره . (از منتهی الارب ). || ج ِ کَرزن . یا کِرزن . (اقرب الموارد). رجوع به کرزن و کرزین شود.