کرانه گرفتن

کرانه گرفتن . [ ک َ ن َ / ن ِ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) اعتزال جستن . عزلت گزیدن . (یادداشت مؤلف ). کرانه کردن . کرانه جستن :
چون دشمنان کرانه گرفتی ز دوستان
تا قول دوستان من اندر تو گشت راست .

فرخی .

زین جفته خوری کرانه گیرد
با جفت خود آشیانه گیرد.

نظامی .

عاقل که می مغانه گیرد
از زحمت خود کرانه گیرد.

نظامی .

رجوع به کرانه کردن و کرانه جستن شود.