کربعة

کربعة. [ ک َ ب َ ع َ ] (ع مص ) بر زمین افکندن کسی را. (از منتهی الارب )(از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). || به تیغ بریدن چیزی را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). به شمشیر بریدن چیزی را. (از ناظم الاطباء). || از هم گشودن پایها را. (از منتهی الارب ) (ازاقرب الموارد). از هم گشادن پایها را. (آنندراج ).