کرختی
لغتنامه دهخدا
کرختی . [ ک َ رَ / ک َ رِ /ک ِ رِ ] (حامص ) کرختگی . (ناظم الاطباء) :
تا کی دل نرم من به سختی افتد
وز گرمی سردان به کرختی افتد.
رجوع به کرختگی شود.
تا کی دل نرم من به سختی افتد
وز گرمی سردان به کرختی افتد.
ظهوری (ازآنندراج ).
رجوع به کرختگی شود.