کردویه

کردویه . [ ک ُ ی َ / ی ِ ] (اِ) نامی از نامهای زن ایرانی . (یادداشت مؤلف ). || (اِخ ) خواهر بهرام چوبین زن گستهم بود و آخر کار، گستهم بر دست او کشته شد و خسرو پرویز او را زن خویش کرد. (از مجمل التواریخ صص 78-79). نام این زن در متن کتاب کردیه است وکردویه تصحیح ملک الشعرای بهار است . در فارسنامه ٔ ابن البلخی چ اروپا گردویه و گردیه آمده است و در فهرست شاهنامه ٔ ولف گردیه . رجوع به گردویه و گردیه شود.