کردی خوردی

کردی خوردی . [ک ِ خوَرْ / خُرْ ] (ص مرکب ) در تداول عامه ، بی پس انداز که از حاصل کار تنها معاش گذراند و پس انداز نتواند کرد. (یادداشت مؤلف ). کسب و کاری که درآمد آن معادل مخارجش باشد و چیزی برای پس انداز یا به صورت درآمد نداشته باشد. (فرهنگ عامیانه ٔ جمال زاده ص 118).
- کردی خوردی زندگانی کردن ؛ تنها به اندازه ٔ خرج به دست کردن و ذخیره و پس انداز نداشتن . (یادداشت مؤلف ). رجوع به کرد و خورد شود.