کرشمه کردن

کرشمه کردن . [ ک ِ رِم َ / م ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) غنج . تغنج . (منتهی الارب ). تدلل . نازیدن . (یادداشت مؤلف ). به چشم و ابرو اشارت کردن . غمزه زدن . (فرهنگ فارسی معین ) :
لطف تو با عروس جهان یک کرشمه کرد
زآن یک کرشمه این همه غنج و دلال یافت .

خواجه سلمان (از آنندراج ).

کرشمه ای کن و بازار ساحری بشکن
به غمزه رونق و ناموس سامری بشکن .

حافظ.

شاهد بخت چون کرشمه کند
ماش آیینه ٔ رخ چو مهیم .

حافظ (دیوان چ قزوینی ص 263).