کرشمه کن

کرشمه کن . [ ک ِ رِ م َ / م ِ ک ُ ] (نف مرکب ) کرشمه کننده . غمزه کننده . آنکه کرشمه بکار برد. (فرهنگ فارسی معین ) :
نر و ماده (کبوتران ) کاوان ابر یکدگر
به کشی کرشمه کن و جلوه گر.

(گرشاسب نامه . از فرهنگ فارسی معین ).