کرنج بشیر
لغتنامه دهخدا
کرنج بشیر. [ ک ُ رَ ب ِ ] (اِ مرکب ) شیربرنج . بَهَطّة. (یادداشت مؤلف ) :
کوهان ثور روغن کرده ست تا پزند
خوان ترا کرنج بشیر اندر آسمان .
رجوع به شیربرنج شود.
کوهان ثور روغن کرده ست تا پزند
خوان ترا کرنج بشیر اندر آسمان .
سوزنی .
رجوع به شیربرنج شود.