کشانیدن

کشانیدن . [ ک َ / ک ِ دَ ] (مص ) کشیدن فرمودن . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). کشیدن کنانیدن . (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). کشاندن . به کشیدن داشتن . || کشیدن :
همان که شوق طوافش مرا بطوفان داد
به نیم جذبه کشاند ز ورطه ام بکنار.

عرفی (از آنندراج ).

|| منجر کردن . جَرّ. (یادداشت مؤلف ).
- درکشانیدن ؛ منجر ساختن :
بناگفتنی در کشانی مرا
تو ای احمق خر زناکردنی .

انوری .