کشفتن
لغت‌نامه دهخدا
کشفتن . [ ک َ ش َ ت َ / ک ُ ش ُ ت َ ] (مص ) گشودن . شکافتن . (از فرهنگ جهانگیری ) (از برهان ).
- برکشفتن ؛ گشودن . (از ناظم الاطباء). برداشتن :
دل برگرفته ام ز بد و نیک روزگار
تا پرده های راز فلک برکشفته ام .
|| پراکنده شدن . پریشان شدن . (از فرهنگ جهانگیری ) (از ناظم الاطباء) (از برهان ) :
دولت آنها فرتوت شد و کار کشفت
هرکه فرتوت شود هرگز برنا نشود.
کشفتند بزم می رودو باد
پراکنده شد انجمن مست و شاد.
|| پژمرده شدن . پژمرده گشتن . (از فرهنگ جهانگیری ) (از ناظم الاطباء) (از برهان قاطع) :
شکفته بدم چون به نیسان درخت
کشفته شدم چون به آبان گیاه .
|| نابود و معدوم شدن . (از فرهنگ جهانگیری ) (ناظم الاطباء) (برهان ).
- برکشفتن یا بکشفتن ؛ نابود کردن :
سخنهائی چنان دلگیرگفتی
که خانه ٔ صابری را برکشفتی .
بکشفت سپهر باز بنیادم
بشکست زمانه باز پیمانم .
چو زر به سایل بخشی بدست خویش مده
که از نهیب تو گردد بر او کشفته نگار.
- برکشفتن ؛ گشودن . (از ناظم الاطباء). برداشتن :
دل برگرفته ام ز بد و نیک روزگار
تا پرده های راز فلک برکشفته ام .
کمال الدین اسماعیل (از جهانگیری ).
|| پراکنده شدن . پریشان شدن . (از فرهنگ جهانگیری ) (از ناظم الاطباء) (از برهان ) :
دولت آنها فرتوت شد و کار کشفت
هرکه فرتوت شود هرگز برنا نشود.
منوچهری .
کشفتند بزم می رودو باد
پراکنده شد انجمن مست و شاد.
اسدی .
|| پژمرده شدن . پژمرده گشتن . (از فرهنگ جهانگیری ) (از ناظم الاطباء) (از برهان قاطع) :
شکفته بدم چون به نیسان درخت
کشفته شدم چون به آبان گیاه .
عبدالواسع جبلی (از جهانگیری ).
|| نابود و معدوم شدن . (از فرهنگ جهانگیری ) (ناظم الاطباء) (برهان ).
- برکشفتن یا بکشفتن ؛ نابود کردن :
سخنهائی چنان دلگیرگفتی
که خانه ٔ صابری را برکشفتی .
(ویس و رامین ).
بکشفت سپهر باز بنیادم
بشکست زمانه باز پیمانم .
مسعودسعد.
چو زر به سایل بخشی بدست خویش مده
که از نهیب تو گردد بر او کشفته نگار.
حکیم سوزنی .
