کشمرةلغتنامه دهخداکشمرة. [ ک َ م َ رَ ] (ع مص ) شکستن بینی کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). منه کشمر انفه کشمرةً، شکست بینی او را. || آماده ٔ گریستن شدن . (منتهی الارب ).