کشود

کشود. [ ک َ ] (ع ص ) ماده شتری که به سه انگشت دوشیده شود. (منتهی الارب ). ج ، کُشُد. || ناقه ٔ تنگ سوراخ پستان . || ناقه ٔ کوتاه سرپستان . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ، کُشُد. || ورزنده ٔ بکوشش جهت عیال . (منتهی الارب ). ج ، کُشُد. صله ٔ رحم کننده و برای رحم و خویشان کوشش بسیار کننده . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ، کُشُد.