کشوردار

کشوردار. [ ک ِش ْوَ ] (نف مرکب ) دارنده ٔ کشور. پادشاه . کشورخدیو. || حارث شهر و حصار. (آنندراج ) :
نگشاید در و دروازه کسی بر رخ عیش
تا در اقلیم دلم عشق تو کشوردارست .

نصیر همدانی (از آنندراج ).