کظاظ

کظاظ. [ ک ِ ] (ع اِمص ) سختی . ماندگی . || درازی ملازمت . || دشمنی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). گویند بینهم کظاظ؛ بین ایشان عداوت است .