کظیم

کظیم . [ ک َ ] (ع ص ) فروخورنده ٔ خشم . کاظم . || مرد اندوهگین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج )(از اقرب الموارد) : وابیضت عیناه من الحزن فهو کظیم . (قرآن 84/12). || (اِ) کلیددان . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).