کظ

کظ. [ ک َظظ ] (ع ص ) مرد رنج دیده و سختی کشیده از کار و درمانده در آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
- رجل کظلظ ؛ مرد سخت دشوارخوی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).