کعبه ویران کن
لغتنامه دهخدا
کعبه ویران کن . [ ک َ ب َ / ب ِ ک ُ ] (نف مرکب ) ویران کننده ٔ کعبه . آنکه کعبه را خراب کند. خطابی ناسزاگونه کسی را که شقاوت او را بیان کردن خواهند :
زهی کعبه ویران کن دیرساز
تو ز اصحاب فیلی نه ز اصحاب غار.
زهی کعبه ویران کن دیرساز
تو ز اصحاب فیلی نه ز اصحاب غار.
خاقانی .