کعنب
لغتنامه دهخدا
کعنب . [ ک َ ن َ ] (ع ص ) پست بالا. (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ). || آنکه در سرش کعانب یعنی گره باشد. منه : رجل کعنب . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || (اِ) شیر بیشه . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). ج ، کعانب .
