کفنةلغتنامه دهخداکفنة. [ ک ُ ن َ ] (ع اِ) زمینی که نیکو برویاند هرچیز را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). زمین سنگلاخ که هر گیاهی در آن بروید. (از اقرب الموارد).
