کفی

کفی . [ ک َ / ک ِ / ک ُف ْی ْ ] (ع ص ، اِ) بسنده .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). کفایت . (از اقرب الموارد). یقال هذا کفیک من هذا؛ ای حسبک . (منتهی الارب )، یعنی بس است . و مذکر و مؤنث و جمع و تثنیه و مفرد در وی یکسان است . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).