کلان دد
لغت‌نامه دهخدا
کلان دد. [ ک َ دَ ] (اِ مرکب ) مرحوم دهخدا در یادداشتی این کلمه را به «مگاتریوم » از حیوانات پستاندار دوران چهارم معرفةالارضی داده اند. سنگواره ٔ این حیوان در امریکا کشف شده وحیوانی بود بدون دندان بطول پنج متر و به بلندی دو متر، و مگاتریوم مرکب است . از «مگا» ی یونانی بمعنی بزرگ و «تریون » بمعنی حیوان . و رجوع به لاروس شود.
