کلأت
لغتنامه دهخدا
کلأت . [ ک َ ءَ ] (ع مص ) کلاءة : ﷲ الحمد که ذات کریم مجلس سامی در کلأت و حفظ الهی است . (عتبة الکتبة چ قزوینی یادداشت به خط مرحوم دهخدا). در حمایت بیضه ٔ اسلام و کلأت حوزه ٔ دین از اتباع هوا و اختیار مراد نفس دور باشد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 379). رجوع به کلاءة شود.
