کلاچه

کلاچه . [ ک َ چ َ / چ ِ ] (اِ) مغز استخوان . (ناظم الاطباء). || کلاغچه و عکه . (ناظم الاطباء). مخفف کلاغچه . زاغی . کلاغ پیسه . زاغچه . قالنجه . کلاژه . غلیه . عکه . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) و به هر دو معنی رجوع به کلاجه شود. || نوعی انگور. انگور کلاچه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || (ص ) کلاژه . چپ . احول : کچل کچل کلاچه ، روغن کله پاچه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به کلازه و کلاژه شود. || لقبی است تحقیرآمیز برای اشخاص کچل . در ترانه ٔ قدیمی خوانند: کچل کچل کلاچه ، روغن کله پاچه ، کچل رفته به اردو برای نصف گردو، کچل را خواب برده گردو را آب برده . (فرهنگ عامیانه ٔ جمال زاده ).