کلب

کلب . [ ک َ ل ِ ] (ع ص ) کلب کلب [ ک َ ب ُن ْ ک َ ل ِ ]، سگ دیوانه و گزنده . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از غیاث ). سگ هار و گزنده . (ناظم الاطباء). و رجوع به نشوء اللغه ص 17 شود. || رجل کلب ؛ مرد دیوانه از گزیدن سگ دیوانه . ج ، کلبی [ک َ با ] . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).