کله معلقلغتنامه دهخداکله معلق . [ ک َل ْ ل َ / ل ِ م ُ ع َل ْ ل َ ] (اِ مرکب ) در تداول عامه ، معلق با سر. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کله معلق زدن شود. || حَباجُعَل . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به حباجعل شود.
