کلویانلغتنامه دهخداکلویان . [ ک ُ ] (اِ) ج ِ کلو. (از فرهنگ فارسی معین ) : اکابر و اشراف و کلویان [ و ] اصناف مراسم نثار و پیشکش بجای آورند. (مطلع السعدین ). و رجوع به کلو شود.
