کلکال
لغتنامه دهخدا
کلکال . [ ک َ ] (ع اِ) سینه یا اندرون میانه ٔ سینه یا مابین هر دو چنبر گردن . کلکل . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به کلکل شود. || جای تنگ بستن اسب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). آنچه بین تنگ اسب است تا جایی که با زمین تماس پیدا می کند وقتی که می نشیند. (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد). رجوع به کلکل شود.