ترجمه مقاله

کل دار

لغت‌نامه دهخدا

کل دار. [ ک ُ ] (اِ مرکب ) کل در. کل دره . آلتی است که با آن مرز کرت ها برآرند وآن آهنی دراز است که از میان دسته ای چوبین دارد و از دیگر سوی زنجیری یا طنابی که دو تن آن را برای بر آوردن مرزبکار برند. نوعی آلت شخم که برای پشته بندی بکار برند و دو تن آن را کشند، یکی دسته ٔ چوبین آن را و دیگری طناب را. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
ترجمه مقاله