کمان چوله
لغتنامه دهخدا
کمان چوله . [ ک َ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) کمان جوله :
ز بهر جنگ دشمن دست نابرده به زه گردد
غلامان ترا هر دم کمان اندرکمان چوله .
و رجوع به کمان جوله شود.
ز بهر جنگ دشمن دست نابرده به زه گردد
غلامان ترا هر دم کمان اندرکمان چوله .
فرخی (دیوان چ عبدالرسولی ص 352).
و رجوع به کمان جوله شود.