کنثاءةلغتنامه دهخداکنثاءة. [ ک َ ث َ ءَ ] (ع مص ) (از «ک ث ء») دراز شدن و بسیار گردیدن ریش . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).