کنجارق

کنجارق . [ ک ُ رَ ] (اِ) کُسب فارسی است و بعض عرب (اهل سواد) کسب را کسبج نامند و آن کنجاره ٔ روغن است و ابومنصور گوید کسب معرب است و اصل آن «کُشب » فارسی است و شین قلب به سین شده است چنانکه شاهپور را سابور گویند... (از المعرب جوالیقی ص 285). رجوع به کسب و کنجار و کنجاره در همین لغت نامه شود.