کندجة

کندجة. [ ک َ دَ ج َ] (ع اِ) چوب بزرگی که بناها در بنای دیوارها و طاقها، آن را به کار گیرند. این لغت مولده است . (از اقرب الموارد). کندجة البانی ؛ در دیوار و اطاق لغت مولده است یا معرب کنده . (منتهی الارب ). || مأخوذ از کنده ٔ فارسی . حفره و گودال . (ناظم الاطباء).