کندخانهلغتنامه دهخداکندخانه . [ ک ُ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) سبد کوچک . || خوابگاه . (ناظم الاطباء) (اشتینگاس ). || رختخواب . (ناظم الاطباء). || (ص مرکب ) دلگیر. || زبون و عاجز. (ناظم الاطباء) (اشتینگاس ).
