کند گشتن

کند گشتن . [ ک ُ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) نابُراشدن . برندگی نداشتن . از برندگی افتادن :
خنجر فتنه چو گشت کند در ایام تو
حنجر خصم تو است خنجر او را فسان .

خاقانی .