کنستانس دوملغتنامه دهخداکنستانس دوم . [ ک ُ س ِ دُوْ وُ ] (اِخ ) پسر کنستانتین اول (317 - 361 م .). وی از سال 351تا 361 امپراطور روم بود و مانند پدرش مسیحیت را درروم گسترش داده و از آن جانبداری کرد. (از لاروس ).
