کن و مکن

کن و مکن . [ ک ُ وَ /ک ُ ن ُ م َ ک ُ ] (جمله ٔ فعلیه ، امر و نهی ) انجام بده و انجام مده . با افعل و لاتفعل قیاس شود :
لاتفعل و افعل نکند چندان سود
چون با عجمی کن و مکن باید گفت .

؟ (از مرصاد العباد).

خلق را از راه وعظ، کن و مکن می فرماید و گاه به زبان اهل حله ثنا می سراید. (مقامات حمیدی از آنندراج ذیل کله ). و رجوع به کن مکن شود.