کهن عمرلغتنامه دهخداکهن عمر. [ ک ُ هََ / هَُع ُ ] (ص مرکب ) کهن سال . سالخورده و پیر : به موسی کهن عمر کوته امیدسرش کرد چون دست موسی سپید.سعدی (کلیات چ مصفا ص 272).
