کهپاره
لغتنامه دهخدا
کهپاره . [ ک ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) کوه پاره . پاره ای از کوه . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || به مجاز، بزرگ جثه . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
به کیوان رسانیده ایوانهاش
قوی همچو کهپاره ارکانهاش .
مرکبی طیاره ای کهپاره ای
شخ نوردی که کنی وادی جهی .
به کیوان رسانیده ایوانهاش
قوی همچو کهپاره ارکانهاش .
فردوسی (از یادداشت ایضاً).
مرکبی طیاره ای کهپاره ای
شخ نوردی که کنی وادی جهی .
منوچهری (از یادداشت ایضاً).