کواره کشی
لغتنامه دهخدا
کواره کشی . [ ک َ رَ / رِ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) عمل کشیدن کواره . حمل میوه و غیره . (فرهنگ فارسی معین ) :
تو در پای پیلان بدی خاشه روب
کواره کشی پیشه با رنج و کوب .
و رجوع به کواره شود.
تو در پای پیلان بدی خاشه روب
کواره کشی پیشه با رنج و کوب .
؟ (از لغت فرس اسدی ذیل کوب ).
و رجوع به کواره شود.