کوازهلغتنامه دهخداکوازه . [ ک ِ زَ / زِ ] (اِ) چوبی که خر و گاو بدان رانند. (برهان ). این معنی با کاف فارسی است . (آنندراج ). صحیح گَوازه است . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). و رجوع به گوازه شود.
